Kleurrijk

Laatst viel me iets op. Iets wat me niet vaker op is gevallen enw at op me insloeg als een grote bliksemslag. Mensen hebben een hekel aan opvallen.
Het liefste wil iedereen zich vormen naar de groep en niet in het licht worden geplaatst. ALs men een compliment krijgt wimpelt men het af en als er iets gebeurd wat niet helemaal normaal is, dan kijkt men beschaamd weg.
Men wil liever niet opvallen, wegens een angst om buiten de groep te worden gesloten.
Vreemd vind ik het niet, en in een zekere zin herken ik het ook wel. Maar de reden waarom ik me dit inene besefte was omdat ik afgelopen vrijdag door de stad liep.
Ik had een knal rode broek aan, met daarboven een groen vest. Om mij heen liepen mensen in grijs, beige, zwart en andere saaie doffe kleuren.
Maar in plaats van dat ik me schaamde voor mijn keuze, ging ik alleen maar rechter lopen en werd mijn tred lichter en vrolijker.

Ik ben bijzonder, en ik hou van gekke en fel gekleurde kleren. Ik ben gewoon een kleurrijk persoon.

Lekker puh!!