Ezel II

Regels zijn regels. Eén regel is dat je geen klanten kan terugbellen zonder toestemming. Dat houdt in dat je eerst naar Traffic (de regelaars van alle telefoonstromen) moet lopen en vervolgens smeken of je asjeblieft uit de telefoon mag om een klant te bellen.
Ik heb een hekel aan dat gebedel en dat gezeur. Geen klanten aan de lijn, dan snel maar even die klant terugbellen. Meestal geen probleem, maar vrijdag ging dat anders.

Ik had hem beloofd te bellen en ik hou me aan de afaspraken. Ik log mezelf uit en toets de man zijn telefoonnummer. Als hij opneemt zie ik uit mijn ooghoek wat beweging en discussie. Mijn teamleider staat druk te gebaren naar iemand van traffic. Vervolgens lopen ze twee man sterk mijn kant op.
'Saved by the bell' denk ik nog aangezien ze moeilijk iets tegen me kunnen zeggen terwijl de klant mij spreekt. Mijn teamleider reageerd echter zijn frustraties af op een velletje papier dat op mijn bureau ligt. 'Volgende keer eerst vragen.' staat er met grote letters. Op een andere velletje schrijft hij '20 WACHTENDE!!!!'
Als ik klaar ben met de klant loopt hij naar me toe. 'Heb je het gelezen?' Ik knik en begroet een volgende klant. Inmiddels is de wachtrij plotseling 0 wachtende geworden. Ik kan het niet helpen om niet stiekem te denken dat zijn reactie overtrokken was en dat het me aan mijn reet kan roesten. De rest van de dag spreken we geen woord meer tegen elkaar.