zomaar een gesprek....

Collega E. overhoorde een gesprek tussen mij en collega J.

J. "Die vistip van jou was echt goed."
Ik. " Oh ja?"
"Ja, heb er zeker wel drie van die grote vissen gevangen op het eiland. En inderdaad alleen wanneer het regende."
"Kassa, dat leverde veel geld op zeker?"
"Ja. Kon ik mooi naar de winkel om weer wat nieuwe spulletjes voor mijn huisje te halen. Binnenkort heb ik trouwens mijn lening afbetaald, dan kan ik weer kiezen voor een groter huis."
"Beter, dan zou ik wel kiezen voor de kelder. Want een tweede verdieping laten bouwen is veel duurder."
"Ach, joh. Die ouwe Nook die kan dat wel aan. Weet je trouwens dat hij zijn winkel aan het verbouwen is?"
"Ja, dat doet een paar keer."
"Gelukkig, want hij verkoopt nu echt alleen maar rotzooi. Ik word er helemaal gek van."
"Je kan ook gewoon met je dorpsgenootjes praten. Als je voor hun klusjes opknapt dan krijg je ook wel leuke dingen."
"Ik ga liever vissen. Ik heb trouwens nog nergens insecten gezien. Zelfs niet op het eiland. Zijn ze er wel?"
"Ja, het is nu nog winter, die komen pas van het voorjaar."

Op dit moment kijkt collega E. volledig gebiologeerd langs de rand van haar boek naar ons. J en ik kijken haar aan en beginnen allebei te lachen.
"Beetje vreemd gesprek, hè?" Zeg ik.
Ze knikt. "Jullie hebben het over een computerspelletje, is het niet?"
Hierop liggen J en ik krom van het lachen over de bank heen. "Gelukkig wel, ja. Ik zie jou al staan te vissen, J.?"

Animal Crossing is een leuk game cube spelletje. J. is een nieuwe verslaafde en als hardcore gamers kunnen we uren vullen met kletspraat over het leven in dit kleine dierendorp. Echter soms kan dit wat vreemd overkomen op mensen die ons horen praten. Zoals gisteren dus.