Handel en wandel

Mensen lopen heel wat af in hun leven. Naar hun werk mischien, of om de kinderen van school te halen. Of misschien wel voor hun plezier, door een park, door de dierentuin of over heuvelachtige weggetjes in de alpen. Lopen heeft vaak een doel. Mensen vinden het fijn als ze ergens naar toe kunnen lopen. Ook al is het nog zo klein en nutteloos het lopen naar iets, geeft het lopen net dat beetje glans dat je anders zou missen.

Er word dus heel wat afgelopen. Maar nergens wordt er zoveel gelopen als tijdens koninginendag in Amsterdam. Een miljoen mensen die door de straten van Amsterdam slenteren. Welk doel hebben zij voor ogen? Met welke reden lopen al die mensen door de straten van onze hoofdstad? Willen ze de stad zien? Mensen ontmoeten? Wat is de reden dat masaal heel Nederland besluit om in Amsterdam te gaan wandelen.

Ik doe net zo hard mee. Dat is misschien nog wel het vreemste eraan. Het is bijna koninginendag en iemand stelt voor 'he, ga je mee naar Amsterdam?' Je wil nee zeggen. Je hersenen roepen heel hard 'doe het niet!' En toch hoor je je mond enthousiast 'ja' roepen. Niet dat het nu zo erg is om naar Amsterdam te gaan. In tegendeel, achteraf is het altijd weer leuk. Maar waarom? Je loopt de hele dag. Je ziet alleen een hoop mensen in oranje kleren. Je hoort leuke muziek en je hebt loze gesprekken. En dat is dan een leuke dag.

Als je elk mens vraagt 'Wat is volgens jou een leuk dagje uit?' Dan zul je niet deze dingen op zijn lijstje tegen komen. Ach, het geeft ook niet. Juist de dingen die je niet van tevoren verwacht, blijken achteraf altijd de leukste dingen te zijn. Zo blijft het leven in ieder geval een verrassing. Ik ben benieuwd welke verrassing er op mij wacht.

30 april 2005, Gwennus.