lange tanden

Sinds ik op mezelf woon, heb ik niet één keer iets gegeten wat niet lekker was. Ik kook bijna elke avond voor mezelf, ik haal nooit pizza of patat. Koken vind ik leuk en het is lekker. Veel lekkerder dan die vieze vette snacks.
Soms moet je ook wel eens wat nieuws proberen. Die pakken , van knor, iglo of maggi, waarmee je al voorgemaakte mixjes hebt, die zijn reuze handig.
Zo eet ik dus regelmatig, turkse pitta, borittos, kip siam, kip madras, teriyaki, boboti of andere lekker gerechtjes. In je eentje kan het wat veel zijn, dus ik maak altijd de helft.

Nu is maggi gekomen met hun stampot pakketen. Hanidg wnat ik eet bijna nooit aardappels en afwisseling is ook leuk.
Na het proeven van de stampot met sperzieboontjes en runderreepjes was ik verkocht. Die wilde ik ook hebben! en toevallig waren ze vorige week in de aanbieding.
Vol enthousiasme ging ik gister mijn eerste spinazie ovenschotel in elkaar klussen. Geduld was een schone zaak, want het kreng moest wel 45 min in de oven.
hongerig en met waterende tanden zat ik achter mijn schotel. Echter op het moment dat ik mijn vork in mijn mondje steek, wil ik het bijna direct weer uitspugen.
"Gadverdamme! wat is dit!" roep ik tegen mezelf.
ik kijk naar de schotel, controleer voor de zekerheid het pak nog een keer. Alles klopt. Hoe kan dat nou? Ik loop terug, want honger heb ik nog steeds en ik zal toch moeten eten. Misschien heb ik het verkeerd geproefd. Maar helaas ook de tweede hap blijkt een smaakoorlog.

Met lange tanden heb ik net aan 1/3 naar binnen weten te schuiven. Plichtsgetrouw mijn bordje leegetend, zoals vroeger al van papa geleerd. Maar gadverdamme, wat was dat vies.
Ik eet voorlopig even geen maggi meer. Overkopen?