leeg

Ik heb geen inspiratie.....

Ik ben leeg, uitgeput en heb nergens zin in. Ik wil muziek luisteren en lekker doen waar ik zelf zin in heb.
Zoals lord of the rings kijken. Deze heb ik alleen nog maar 2000 keer gezien, maar dat maakt niet uit.
Of misschien ga ik toch maar marry poppins kijken. Die heb ik van en vriendin M. gekregen voor troost.
Ook leuk of toch maar die afleveringen van Friends die ik alleen nog maar 300 keer heb gezien. Ze blijven leuk....

Herfst

Kastanjes!!! Hele bergen kastanjes liggen er in het park vlak bij mijn huis. Oppassen want die rotdingen liggen dwars over het fietspad en dan is het niet zo leuk meer.
Kastanjes zijn voor mij altijd de eerste tekenen dat de herfst nu toch echt begonnen is.

Kastanjes doen me ook altijd gelijk denken aan de kleuterschool. Je kent het wel. Sate prikkers erin, wol er omheen wikkelen en dan had je een prachtig spinnenweb.
Met herfstblaadjes kon je ook fantastische dingen doen.
Je kon ze natuurlijk drogen en opplakken en dan had je een mooi bos. Maar nog leuker was het als de juf van die gedroogde exemplaren had. Die kon je dan gebruiken als mal en dan met verf eroverheen. Hierdoor kwamen dan de naden van het blad prachtig naar voren.

De herfst is best leuk. In ieder geval toen je vijf was en er in de wereld nog heel veel te ontdekken viel.
Nu scheld ik alleen maar op de rot wind die ervoor zorgt dat ik met maar 5 cm per minuut kan fietsen en op de striemende regen die mijn kleding doorweekt waar ik nog de hele dag in moet werken.
Gelukkig denk ik af en toe toch nog aan die mooie tijd en geniet ik van de kleine dingetjes.

Mama, mag ik kastanjes gaan zoeken en heb je dan nog sateprikkers en een bol wol voor mij?

Dump, dumper, gedumpst

OK, hierbij maak ik het dan eindelijk publiekelijk bekend.

IK BEN GEDUMPT!!!

Schreef ik ander halve week nog een zwijmel stukje over knuffelslapen, hier zit ik dan met al mijn herinneringen. Want dat is het enige wat er nog is overgebleven.

Nee, ik ga niet zoet sapperig zitten treuren. Dat heb ik de afgelopen dagen gedaan en ik merk dat het elke dag weer beter gaat.

Waar ik hier over wilde uitweiden is het feit dat dit mijn allereerste keer was dat een relatie is beëindigd wat ik niet voelde aankomen of zelf heb gedaan. Om exacter te zijn, dit was mijn tweede relatie en ik ben 4 keer in mijn leven gedumpt.

1 x face 2 face
1 x via telefoon
1 x werd ik nooit meer teruggebeld
1 x via sms

Nu denk je vast, wat een klootzaken, maar begrijp dat de 'relatie' niets meer was dan 3 weken in deze gevallen. en daarbij wist ik het al ruim een week eerder dat hij waarschijnlijk zou stoppen.
Niet echt iets om over te treuren.
Daar tegenover staat mijn dump record van uhmm.... ff tellen.

shit he, ik kom maar op 3......

Ok, ik was heilig ervan overtuigd dat het er meer waren. Blijkbaar heb ik meer scharrels gehad voor 1 avond dan ik wil toegeven.

Dus wat zegt dat, blijkbaar ben ik dus een grotere softie dan ik dacht dat ik was.

1 ding blijft nu wel. Ik voel me het gedumpst van allemaal. Waar is mijn vuilniswagen?

Recht van de sterkste

Hoe lang kan jij je adem inhouden?
Hoe sterk zijn jouw buikspieren?
Hoeveel worden kan jij achter elkaar onthouden?
Hoe warm mag jou afwas water zijn zonder dat je er last van hebt?
Kan zien hoe iemand zich voelt?

Denk daar eens over na?

Nagedacht? Denk er nu dan eens over na, dat je al deze factoren kan trainen.
Je bent nu een bepaald persoon, maar door jezelf te trainen kan je sneller, slimmer of sterker worden. Waarom? Omdat er in deze wereld het recht van de sterkste geld.
Dus moet je ook slimmer, sterker en beter worden, anders val je buiten de boot.
Wat ik daar zo intrigerend aan vind, is dat we altijd denken dat we onszelf goed kennen. We weten ongeveer waar toe we in staat zijn. Maar eigenlijk kunnen we tot veel meer in staat zijn. Je moet het alleen trainen.

R.I.P.

Vrijdag is mijn allerliefste vriend overleden. Ik weet niet hoe oud hij is geworden, maar wel dat zijn dagen al bijna geteld waren.
De laatste tijd liep hij al wat moeizamer en had ook nog wel eens last van een ochtendhumeur. Dan morde hij wat en wilde eigenlijk liever niet wakker worden. Als ik hem dan even met rust liet en het later nog eens proberen, werd hij al snel wakker.
Hij had eigenlijk ook hard plastische chirurgie nodig. Zijn gezichtvermogen was namelijk ernstig aangetast. Door een brand waren zijn zenuwen beschadigd en kon hij er niets meer mee. gelukkig deed de rest van hem het allemaal nog wel, maar zijn gezichtsvermogen was voorgoed beschadigd.
Nu had ik daar al een goede oplossing voor gevonden. Via een zenuw in zijn nek konden we namelijk een andere gezicht op hem aansluiten en dan kon hij weer vrolijk lachen naar de wereld.
Helaas mocht het niet baten. Schijnbaar had de brand zijn zenuwstelsel zo beschadigd, dat zijn andere organen ook gingen uitvallen. Hij kreeg last van hartritme stoornissen en uiteindelijk een hartstilstand.
Ik was er helaas te laat bij om hem nog te kunnen redden, opereren had ook geen zin meer.

Ik ben dus toch wel van slag door geweest. Het was mijn maatje, gezeldschap op donkere dagen. En nog erger, nu moet ik vervanging zoeken. Ik mag een ander vriendje lenen van mijn vriendin, maar das toch niet hetzelfde.
Ik denk dat ik maar een nieuwe ga uitzoeken. En deze keer ga ik er voor een die minimaal een aantal jaren meegaat. Dat korte relatie gedoe vind ik maar niets. En ook eentje die moderner is dan mijn vorig, en bereid om nieuwe dingen aan te nemen.

Compaq Armada, ik zal je missen. Rust zacht.....

Filosofie

Grappig, hoe de meest dramatische buien je in een overpeinsing kunnen drukken.
Hoe slechter ik me voel, hoe beter ik lijk te gaan denken. Echter de valkuil van de cirkel ligt op de loer.
want als je je slecht voelt, blijf je soms ook in een bepaald gedachte patroon hangen. De kunst is, om de overpeinsing om te zetten in iets productiefs.

Misschien dat ik morgen wat productiever ben. Vandaag niet meer in ieder geval.

Bellen en Brownies

lalala, ik maak brownies.

Van gebak maken wordt ik altijd weer vrolijk. Het maken, de pan uitlikken en natuurlijk het uiteindelijke opeten, zijn allemaal facceten waarom ik het geweldig vind om gebak te maken. Taart, brownies, muffins, cake, room broodjes, noem het maar op, ik heb het denk ik wel eens gemaakt. Soms met wat meer succes dan de andere keer, maar altijd erg leuk.
Binnenkort ga ik mijn horizon maar eens verbreden met het maken van koekjes, maar dat is een zorg voor straks. Ik wilde helemaal niet over brownies posten. Maar goed neem dat dan maar als extraatje mee.

Ik wilde eigenlijk posten over het feit dat mijn bel het niet doet.
Juist ja, mijn bel doet het niet. Als ik dat zinnetje hoor moet ik altijd direct aan Samson en Gert denken. " Ik moest kloppen, want de bel doet het niet." Ik heb een verpeste jeugd ik weet het.
Het vervellende is echter dat er bij mij niet kan worden geklopt. Ik woon namelijk op 2 hoog en het portiek is de eerste deur die je tegenkomt. Tenzij je natuurlijk een van nature aangelegde bergbeklimmer bent en langs het balkon van mijn onderburen gaat klimmen, die twee flinke waakse honden hebben, naar mijn balkon om daar op mijn raam of deur te gaan kloppen.
Nu komt dus het probleem dat die bel dus gemaakt moet worden, aangezien elke bezoeker mij moet bellen (hmm, leuke woordspeling) als hij wil dat ik hem boven laat.
Echter dit valt onder de woningbouw. Nu ga ik niet een onwijs relaas beginnen over hoe slecht de woningbouw is, want het is niet hun schuld. Zij weten namelijk helemaal niet dat mijn bel kapot is. De schande is namelijk aan mij dat ik continue vergeet hen op te bellen en de kapotte bel meld.
Ik ga dus nu ook keihard mijn best doen om het voor morgen nou eens te onthouden dat ik woningstichting opbel en mijn bel meld. Kan ik ook gelijk het kapotte licht bij de voordeur melden.
Maar dan moet ik dus wel onthouden hen op te bellen. Wacht ik ga gelijk mijn mapje klaar leggen met het telefoonnummer, dan zou ik het morgen toch niet moeten vergeten?

Mocht ik het nou toch vergeten, dan waarschuw ik u allen hierbij vast dat je je bergschoenen mee moet nemen. Of voor de luie mensen, je telefoon, dan mag je gerust een stukje brownie komen halen. Maar op = op.

Spierpijn (vervolg)

au au au au au au,

Ik kan mijn linkerarm bijna niet meer optillen, zo zeer doet ie. Mijn rechter valt nog mee. Daarbij moet ik vandaag ook voorkomen dat ik ga lachen, omdat mijn buikspieren ook zo stijf zijn als een plank.

Ik zei toch ik wil niet.

Spierpijn

Neeeeeee!!!!! Ik wil niet!

Ik moet zo sporten en ik wil echt niet. Ben nu een zielig schaaltje noedels aan t eten omdat ik anders straks omval, maar heb echt geen zin.
En niet omdat ik niet van sporten hou, ik vind het juist heerlijk.
En ook niet omdat ik lui ben, dan ken je mij nog niet.
Nee, ik barst van de spierpijn. :(

Gister was het familiedagje. Was super gezellig en als geweldige afsluiting karten.
Ik helemaal blij. Maar 1x eerder in mijn leven heb ik in zo een ding gezeten. Gaaf!!!!
Ik deed dan ook mijn uiterste best om zo goed mogelijk te rijden.

En dat was goed gelukt!
Ik ben dus mooi derde geworden van onze heat, 17 man achter me gelaten en vlak na mijn twee broers. (als je mijn zus niet meerekend, 6 sec over 1 rondje, jaja.)
Over de hele dag stond ik op nr. 18.

Mooi vind ik dat, als enigste meisje in de top 25. (Opnieuw als je mijn zus niet meerekend. Damm you Moniek)
Geeft me een goed gevoel, dat ik toch wel wat kan bereiken.
Als je zelfs keek naar het snelste rondje, dan had ik zelfs 1 van mijn broers verslagen. hihi.
Wie zegt er dat meisjes niet kunnen karten?

Maar goed, nu heb ik dus vreselijke spierpijn. Mijn nek, rug, schouders en armen, voelen aan alsof er iemand de hele tijd op heeft staan hameren. En dan ga ik zo straks doodleuk combatten. ahhhhhhh!!!

Ik wil niet!!!!! Maar ga toch, is dat niet ziek?

Geen zin

Ik heb ff geen zin in een post.
Ik ben moe, mijn spieren doen zeer en ben net 1,5 uur bezig geweest met het bijwerken van dingetjes op deze blog.
Dus ik zou zeggen vermaak je daar maar ff mee.

Ik ga tukken. Morgen komt er weer iets leuks :-)

Knuffelslapen

Vandaag was F. er!
Ik ben altijd blij als ik hem weer zie. Hij was er gisteravond en bleef lekker slapen.
Nu kregen we een mooi gesprek.
F. "Ik kan niet slapen met iemand tegen me aan."
Ik "Nee, ik ook niet."

Mooi zijn we het daar over eens. Echter voelde ik die avond toch iemand over me heen liggen.

De volgende morgen. "Ja, ja. Jij kan niet tegen knuffelslapen?"
Zijn glimlach spreekt boekdelen.

Ach, maakt mij niet uit. Toch wel lief dat hij tegen me aankruipt.

Lijstje

Mijn lijstje is bijna klaar.

Wat? Lijstje???
Ja, lijstje. Ik heb maandag een lijstje gemaakt, met daarop dingen die ik voor vrijdag gedaan wilde hebben en niet wilde vergeten.

Nu wil je natuurlijk weten wat er allemaal opstond. Ik zal een paar punten opnoemen.
- Rattenhok verschonen
- Huis opruimen en schoonmaken
- Administratie op orde brengen
- Geld overmaken naar pa
- Bellen Casema (he, dat komt bekend voor)
- Boodschappen doen
Enz.. Enz..

Voor alles wat ik gedaan heb zet ik een vinkje. Ik heb nu 14 vinkjes. Nog 2 vinkjes moet ik afwerken, maar die zijn niet super belangrijk.

Het geeft toch een zekere voldoening om iedere keer een vinkje te kunnen plaatsen.

Multi skilled

Wauw. Ik ben vet multi skilled.

Ik kan eten koken, chatten en stofzuigen tegelijk!!

wilde ik ff kwijt! :-)

Casema III

Hmm.....

Ok, monteur stond om 2 uur op de stoep. om half 3 verliet hij mijn woning en had ik werkend internet.
Ongelooflijk!!!
Hij doet het weer?
Geen gezeik, geen gezeur. Gewoon 30 min werk en ik heb internet.

Misschien is Casema toch niet zo erg als ik dacht. Maar voor ik daarover een beslissing maak, wil ik eerst weten hoe lang het duurt voor mijn internet het wéér niet doet.

Vingertjes gekruist dat hij netjes blijft werken.

Casema II

Ok, gister opnieuw aan de telefoon. Uiteindelijk wilde ik wel weer Internet hebben, toch?

Ik bellen. EIndelijk ga ik de lijn in. De wachttijd is 5 min, hoor ik de vrouwenstem liefelijk aan mij mededelen.
5 min??? Maak daar maar 15 van.
Ok niks aan de hand, had me er al op voorbereid. Oortje in en ondertussen mijn huis schoonmaken.

Tuut....
Ha, iemand aan de lijn.
Ik netjes mijn probleem uitgelegd. Keurig geholpen. Monteur komt woensdag. Mooi, woensdag dus. Maar had nog een probleem.
Ditmaal ging het om een rekening. Die jongen kon me niet verder helpen en zou me doorverbinden. Goed prima...
1 min later heb ik een wat slaperige jongen aan de telefoon.
"Kan ik voor u doen?"
"Heeft je collega dat niet verteld?"
"neuhh." (ik hoor hem nog net niet gapen)
Ik leg dus nogmaals mijn probleem uit.
Hij zou het even voor me uitzoeken en ik wordt in de wacht gezet.
Rustig ga ik nog wat poetsen. Het kan misschien ff duren denk ik nog. Ik ken dat van mijn eigen werk. Ik heb echter geen flauw idee wat hij aan het doen is.

na 15 min ga ik me toch wel zorgen maken. "Ik ga toch echt niet 20 min in de wacht zitten wachten tot ik een antwoord krijg. Zo moeilijk was mijn vraag nu ook weer niet."

20 min....
Mijn geduld is bijna. Net als ik em bedenk dat ik nu toch heel snel ga ophangen, krijg ik ene vrolijke meid aan de lijn.
"Wat kan ik voor u doen?"
Stom verbaasd vraag ik wat er met de jongen van daarnet is gebeurd.
"Welke jongen?"
"Die ik net aan de lijn had. Hij zou iets voor me uitzoeken en nu ben ik 20 min verder en heb ik jou aan de lijn."
"Uuhh, geen idee. Ik zie hier wel staan dat u met techniek heeft gebeld."
"Ja, dat klopt en die had me met een andere jongen doorverbonden."
"Ik weet het niet mevrouw, kunt u het mij nog een keer uitleggen?"
Ok, mag ik het dus nog een keer uitleggen. Na nogmaals de situatie te hebben uitgelegd, geeft het meisje me direct antwoord. Helaas kan er niets voor me gedaan worden. Standaard procedure. Ok lullig maar kan daar mee leven. Helaas heb ik wel in totale tijd 45 min aan de lijn gehangen voor 2 kleine dingetjes.

Echt van zoiets gaat me bloed een beetje koken......

Casema

Wat was ik blij gister. Eindelijk na 3 weken mijn laptop weer thuis. Eindelijk weer een PC. Vol enthousiasme sluit ik hem aan. Even mijn email nakijken denk ik.
NIET DUS!!!
Met mijn stomme kop heb ik de stekker van mijn modem eruitgehaald, omdat er toch geen pc was. Fijn energie besparen, dacht ik.

Nou mooi dat hij het dus niet meer deed. Geen internet. Damm...
Casema was niet meer te bereiken. Dus ik denk bel ik morgen ochtend gelijk als ze opengaan. Het is de laatste tijd zo druk op hun callcenter. Ben ik gelijk de eerste.

Om 8:05 pak ik de telefoon. Na 5 minuten door verschillende menu's te hebben gesurfd krijg ik de volgende tekst te horen.
"Het is momenteel erg druk. Onze excuus voor het ongemak. Wij gaan nu de verbinding verbreken." tuutttttttt........
Wat???? Mensen het is 8 uur??? En ik wordt er gewoon uitgeknikkerd. Nou dan 10 min later nog eens proberen. Nope, zelfde verhaal. Gelukkig ben ik nu getraind in het menu, dus dat ging al sneller.

Ik wordt er zo moe van. Ik woon nu 3 maanden op mij zelf en dit is al de 2de kere dat mij internet het niet doet. Grrr.....
Ik heb zelfs al een klacht igediend waar ik geen reactie op heb gehad. Ook 3 maanden geleden.
Het is dat ik geen telefoon aansluiting wil, want anders zou ik nu per direct van casema afstappen. Helaas ben ik dus nog wel even aan hun grillen verbonden.

Casema Kill!! dat is nu het enige wat ik kan bedenken.

Who the hell is Gwennus???

Ten eerste, zeg nooit "Who the hell" dat klinkt echt fout.
Ten tweede, "Dat ben ik!".
Wie is ik? 23 jaartjes, 178 cm lang, bruin haar, kleur ogen, geen idee?? als jij het weet zeg het me asjeblieft wnat ik kom er niet meer uit en een lekker spontaan en impulsief karakter. Vooral dit laatste feit kan misschien nog wel leiden tot wat leuke verhaaltjes, maar laten we met het begin beginnen.

Hallo allemaal!
Welkom bij mijn homepage, als ik het zo mag noemen. Mijn naam is Gwen en ik hoop dat jullie het leuk vinden om af en toe wat onzin van mij te lezen. Reageren vind ik alleen maar leuk, (natuurlijk alleen als je wat leuks te melden hebt.) dus schroom niet om een reactie achter te laten.
Kijk ook eens bij de blogspots, van de mensen die bij mij in de lijst staan. Ook leuke en gezellige mensen die mij hebben overtuigd mijn oude vertrouwde stekkie te verlaten en me bij deze club aan te sluiten.
Als je zin hebt om wat oude blogs van mij te lezen verwijs ik je door naar mijn oude blogplaats: http://spaces.msn.com/members/gwennus

Nou ik ga proberen om het hier een beetje up to date te houden.

With Love,