Vrolijk

Als ik vrolijk ben, ga ik zingen. En als ik niet kan zingen, dan ga ik nuriën. Andere eigenschappen van mijn vrolijkheid zijn harder gaan praten, heel snel praten en heel erg veel lachen.

Vandaag was ik vrolijk.

Vrolijk nuriënd zoek ik mijn weg door het doolhof van computerland terwijl mijn collega geduldig wacht aan de andere kant van de lijn.
Als ik even iets lees en halverwege mijn nuri stilval, hoor ik mijn collega de zin verder oppakken. Tegelijkertijd barsten we in lachen uit.

Ook nu nog heb ik ene gevoel van een warm pluizig bolletje in mijn buik. ALsof een kleine kitten naar binnen is gekropen en zacht spinnend ligt te slapen. Als ik loop wil ik het liefste huppelen!

ALs je wilt weten welk nummer ik nu aan het nuriën/zingen ben?

Misschien zegt ALfred J. Kwak je wel wat?

'De'

"He, 'De' gwen!"

Stomverbaasd kijk ik de gozer in kwestie aan.
"'De'? dat klinkt nou niet echt positief."
"Waarom niet?"
"Nou, het klinkt een beetje alsof... Bijvoorbeeld, als 'De' Hulk."
"Het was wel positief bedoeld hoor! Beetje zoals superman"
"Ja, maar je zegt toch ook niet 'De' Superman!"
"Nee, das waar."
"Bedoel het klinkt nu alsof ik een vreselijk slechte naam heb."
"Nee, dat bedoelde ik niet."

De jongen in kwestie kijkt de vriendengroep door, op zoek naar steun en kijkt dan mij weer aan.
"He, ik hoorde dat het uit was."

Zucht...... Als je het niet kan winnen verander dan maar het onderwerp. Nu kan ik trouwens weer een bijnaam toevoegen ana mijn lijstje van reeds 15 verschillende bijnamen.

Liefs,

'De' Gwennus

Zwaartekracht

KNAL!! Daar valt een glas uit mijn handen. Op de grond, gelukkig niet gebroken.

Als iets in de lucht hangt, en dan bedoel ik dat geval van 78% stikstof en 20% zuurstof, dan valt het naar beneden.
Bladeren vallen van de boom,
Regendruppels vallen naar beneden,
Wij staan stevig op de grond.
En dat allemaal vanwege de zwaartekracht.

Het lijkt zo vanzelfsprekend, nooit denken we daar eens over na. Dingen vallen, dat is nou eenmaal zo. Er is iets wat ons naar de grond toe trekt.
Datzelfde iets houdt ook al jaren de maan gevangen om deze planeet en datzelfde iets zorgt bijvoorbeeld ook voor de ringen die om andere planeten zichtbaar zijn.
Maar wat is nou eigenlijk zwaartekracht?

Toen ik voor de lol het eens ben gaan opzoeken kwam ik de volgende zin tegen.

"Zwaartekracht komt dus niet alleen voor bij planeten. Zwaartekracht hoort bij alles dat massa heeft, dus ook bij jou. De zwaartekracht die jij opwekt is echter verschrikkelijk veel kleiner dan de zwaartekracht die een planeet opwekt"

Ik wil toch maar eens kijken of ik mijn zwaartekracht niet op een leuke vent kan uitoefenen.

Op wat voor soort dingen oefen jij zwaartekracht uit?

Een zoen voor jou.

Mi. "Waar gaan we zitten?"
Gwennus "waar je wilt?"
Mi neemt naast mij plaats terwijl Ma. zijn mobieltje tevoorschijn haalt.
Mi. "Kom op Gwennus, we gaan op de foto, dat is lachen!" Hij tuit zijn lippen en kijkt me aan.
Even geschrokken kijk ik zijn kant op. Maar 1 sec later weet ik t wel weer.
Ik buig me voorover en tuit mijn lippen. Zo blijven we stil zitten.
Ma. rommelt met zijn mobieltje.
Gwennus. "Kom op Ma. schiet op!!"
Mi. "Ja schiet op met die foto!"
We gaan weer zitten. Na 10 seconden zegt Ma. "Ik maak een filmpje das veel leuker."
We gaan weer zitten en beginnnen alledrie te lachen, dan komt de teamleider binnen lopen.
A. "Wat is er aan de hand?"
Ma. "Mi en Gwennus waren net aan t zoenen."
A. krabt zich op zijn hoofd. "En dat heb ik net weer gemist. Ik mis ook alle leuke dingen vandaag."

Ik denk dat dit toch wel het intiemste moment van de hele week was. Jammer dat het met een 32 jarige homo was.

Geluidsoverlast

Wat hoorde mijn oor gister!
Gekreun van de onderburen! Of eigenljk de onderbuurvrouw.
F*CK! Ik wil slapen!
Het duurde gelukkig niet langer dan 1,5 minuut.
Ik kon een glimlach niet onderdrukken, zo goed kan het nou ook weer niet geweest zijn. En dan te bedenken dat ik ze 2 uur daarvoor nog heb horen gillen tegen elkaar. Dat heb ik trouwens wel vaker gehoord, 4 weken geleden zelfs inclusief borden gooien.

Administratie

Mij bewust van mijn plichten heb ik vanavond schuldbewust de stapel papieren die in een hoekje gedumpt laggen opgepakt en eens doorgespit.
Al twee maanden lag die stapel me aan te loeren. Af en toe gromde hij eens naar me en dan was het weer stil.
Uiteindelijk wegens mijn veel te lange genegeer heeft mijn administratie wraak genomen door een flesje met huisparfum over zich heen te laten lopen.
Hij ruikt nu heerlijk, maar helaas zijn sommige letters wel doorgelopen.
Vandaag dus er maar eens aangegaan om alles door te kijken en de belangrijke zaken eruit te vissen. Zo kwam ik nog twee rekeningen tegen (minder) en de aanvraag voor mijn zorgtoeslag (jeehhh! geld)
Uiteindelijk was het resultaat 6 enveloppen, 250 euro lichtere zakken, de goede hoop op een wat vollere portomonee in 2006, drie emailtjes, 2 telefoontjes en en beloofte om een kopie te maken van 4 maanden geleden. De envelop van de belastingdienst was er wat erger aan toe dus die heb ik nog even beklad met een half excuus.

"Het was niet de hond, het is parfum. Krijg ik nu een extratje?"

Nu 2 uur later ben ik klaar. Nu alleen nog mijn spreadsheatje bijwerken en ik ben weer op weg naar een wellopend huishouden, tot er natuurlijk weer 2 maanden zijn verstreken en ik weer hier zit met een stapel paperassen die ik al maanden geleden had moeten verwerken.

Dromen...

Begin te praten over dromen en je komt nooit meer van me af. Ik leef om te dromen of eigenlijk ik slaap om te dromen.
Mijn nummer 1 favoriete bezigheid is dromen.
Numnmer twee is het nadenken over dromen, en wat ze ons proberen te vertellen.
Sommige mensen denken dat een droom het product is van je wakker toestand. Dat het een manier is om dingen te verwerken. En in een zekere zin ben ik het daar mee eens, maar ik denk ook dat die verwerking verder gaat. De droom in kwestie wil ons ook laten zien wat we kunnen doen. De droom wil ons onze keuzes laten zien, zowel die achter ons liggen, als die we nog gaan tegenkomen. Ik ben dan ook een strakke volger van droom verklaringen. Nu heb ik wel wat boeken staan over dromen, ik denk echter niet dat de waarheid in die boeken is te vinden. De enige die jou dromen goed kan verklaren ben je namelijk zelf.
Mooi past in deze theorie ook de nachtmerrie. Hoe verklaar je dit dan?
Simpel, de nachtmerrie ontstaat als je conseqeunt een keuze vermijd of ontloopt. Omdat de droom je wilt wijzen op deze keuze, wordt deze gedurende de tijd steeds heftiger en uiteindelijk word hij zo heftig dat je een nachtmerrie krijgt. Dit is de manier van de droom om je duidelijk te maken dat je iets 'moet' doen. Daarom onthoudt je de nachtmerrie ook zo lang en daarom hebben mensen vaak ook last van terugkomende nachtmerries.
Nog iets moois aan de nachtmerrie is, is dat hij vaak de boodschap zo duidelijk wil overbrengen op de persoon, dat hij heel makkelijk te lezen wordt. Anderhalf jaar geleden heb ik een ruime tijd besteed aan het uitleggen en bestuderen van mensen hun nachtmerries. Vaak zijn ze kinderlijk simpel en altijd had ik het bij het juiste eind bij mijn uitleg. Van mensen waarvan ik niets wist, niet eens of ze man of vrouw waren, kon exact een situatie in hun leven beschrijven aan de hand van een nachtmerrie die ze hadden gehad.

Als laatste wil ik nog een klein dingetje zeggen over dromen, en dan laat ik jullie verder met rust met jullie eigen gedachten.
Ik geloof ook in de voorspellende gave van dromen.
Als kind had ik al last van deja vu's en nu nog steeds heb ik er jaarlijks 5 of 6 en soms zelfs meer.
Sinds ik ben begonnen met het onderzoeken en onthouden van mijn dromen ben ik tegen iets heel raars aangelopen. Bij elke deja vu die ik kreeg, herrinnerde ik mij dat ik dit eerder had gedroomd. Het gaat hierbij niet specifiek om een situatie of plek, maar exact elke kleine beweging en zelfs de zinnen die iemand zegt. Ik ben dan ook gaan geloven dat hier een verband is.

Noem me maar gek of raar, ik weet dat het misschien wat vreemd klinkt, maar ik heb het echt zo meegemaakt en ik denk niet dat er iemand is de me iets anders kan wijsmaken.

De veemarkt

De zaal is geopend en langzaam stroomt het vee binnen. Uiteraard arriveren de koeien eerst waarna al gauw de keurders, handelaars en kopers binnenkomen. Het wordt langzaam een drukke boel.
Het begint meestal met het eigenlijk bekijken van waren. Je wilt namelijk niet met de koe van de laagste kwaliteit naar huis gaan, maar je kan ook niet te lang doen over je beslissing, want dan zijn de beste dieren al weg.
Het gaat dus om een kwestie van een goed inschattingsvermogen en een snelle beslissing.
De koeien zijn extra gepoetst, geborsteld en versierd om zo de hoogste prijs te behalen en staan meestal in groepjes van twee of meer.
Speciaal voor deze avond zijn er ook kleurcodes aangebracht. De koeien die niet worden verkocht zijn gemerkt met een blauw bandje, degene die bedoeld zijn om te matchen met een andere koe hebben een groene. De overige hebben een rode en een gele, de gele betekend direct rijp voor de slacht, de rode dat ze nog wat extra tijd nodig hebben.
De avond gaat voort en er zijn al meerdere biedingen gedaan op koe 205. Echter deze waren niet hoog genoeg, of de handelaar in kwestie pakte het niet goed aan bij zijn koperspraatje, waardoor hij al snel werd weggewimpeld.
Koe 206 lijkt genoeg aandacht te trekken, vele geintresseerden lopen langs haar, maar niemand durft te lang te kijken of te blijven staan. En een bod is ver te zoeken.
Uiteindelijk bijna aan het einde van de veemarkt, blijft er een geintresseerde staan, zijn aandacht getrokken doordat 206 tegen hem aanstootte. Echter hij lijkt bang om iets te doen en opnieuw valt er geen bod.
Teleurgesteld verlaten 205 en 206 de zaal iets voor het einde van de veemarkt.

"Het was toch een gezellige avond?" vraagt J. aan mij.
Ik knik beamend, maar het was toch leuk als er iemand een bod had gedaan.

Mijn zus,

Bijna iedereen die mijn blog leest,leest ook die van mijn zus Momoniek. Moniek is 4 jaar ouder dan dat ik ben en we zijn op dit moment al 23 jaar zussen. Moniek en ik hebben 4 maanden samengewoond en ik heb toen een geweldige tijd met haar gehad. Nu wonen we allebei in een andere stad en ik mis haar wel een beetje.



MIJN ZUS,

mijn zus is voor het leven,
en ik vind haar bijna altijd lief.
We kunnen altijd samen lachen,
en bekijken alles positief.

Tegen mijn zus kan ik alles zeggen,
met mijn zus kan ik alles doen.
Mijn zus zal me alles uitleggen,
hoe dat gaat met zo een eerste zoen.

Van mijn zus kan ik alles lenen,
ook al word ze dan wel kwaad.
Ik moet dan ook niet raar staan te kijken,
als ze de oren van mijn kop afslaat.

En al wordt ik dan wel ouder,
Mijn zus blijft altijd bestaan.
Met mijn zus kan ik alles delen,
elke lach en elke traan.

Dus wil ik hierbij nog eenmaal zeggen,
je bent een zus waar ik op bouw.
We zijn niet alleen vriendinnen,
maar je bent een zus waar ik van hou.


22-10-2005 GeK. Opgedragen aan Moniek.

PB

Goedemorgen roept mijn server als ik inlog om 7 uur s'ochtends. Geirriteerd klik het berichtje weg, die pop-up schermpjes zijn zooooooo irritant.
Terwijl ik de harddrive hoor kraken terwijl hij de gegevens van die dag probeerd te laden, bedenk ik me dat het hoog tijd word voor een nieuwe processor.
Ik laad wat extra data op de harde schijf en besluit vervolgens om de buitenkant even flink te poetsen. dan glimt het scherm weer mooi en dan ruikt hij weer lekker fris.
Na de poetsbeurd lijkt mijn harde schijf ook weer wat sneller te draaien, mooi kan ik gelijk de data van vandaag bekijken.
Terwijl ik een documentje open valt mijn oog op wat oude teksten over F. Hmmmm. Mijn vingers drijven even boven de delete knop maar uiteindelijk klik ik dan toch op save.
Goed nieuw document, waar te beginnen.

Terwijl ik nog wat extra assecoires aan het toetsenbord bevestig bedenk ik me dat het al bijna 8 uur is. Dammm, ik kom te laat. Dat nieuwe documentje moet maar even wachten, maar ik laat hem wel mooi staan, kan ik m altijd later nog vol schrijven met nieuwe herrineringen.Ik heb echter nu al mijn systemen nodig voor mijn werk, want de eerste klant hangt al weer aan de telefoon.

Gelukkig vandaag geen foutmeldingen of system errors. Ik ben blij dat mijn lijf niet op windows draait, maar op het doodnormaale XX voor uw PB (PersonalBody)

Kleurrijk

Laatst viel me iets op. Iets wat me niet vaker op is gevallen enw at op me insloeg als een grote bliksemslag. Mensen hebben een hekel aan opvallen.
Het liefste wil iedereen zich vormen naar de groep en niet in het licht worden geplaatst. ALs men een compliment krijgt wimpelt men het af en als er iets gebeurd wat niet helemaal normaal is, dan kijkt men beschaamd weg.
Men wil liever niet opvallen, wegens een angst om buiten de groep te worden gesloten.
Vreemd vind ik het niet, en in een zekere zin herken ik het ook wel. Maar de reden waarom ik me dit inene besefte was omdat ik afgelopen vrijdag door de stad liep.
Ik had een knal rode broek aan, met daarboven een groen vest. Om mij heen liepen mensen in grijs, beige, zwart en andere saaie doffe kleuren.
Maar in plaats van dat ik me schaamde voor mijn keuze, ging ik alleen maar rechter lopen en werd mijn tred lichter en vrolijker.

Ik ben bijzonder, en ik hou van gekke en fel gekleurde kleren. Ik ben gewoon een kleurrijk persoon.

Lekker puh!!

Buikdansen

Bij buikdansen moet ik altijd gelijk denken aan een foto die vroeger bij mij en mijn zus in het toilet hing.
Het was een kaart met drie echte turkse dames (met snor en al) die in veel te dunne kledingstukken met hun heupen stonden te zwaaien.
Die kaart had mijn zus ontvangen van corinepien. Met de tekst dat ze er in het echt, echt zo afgrijselijk uitzagen.

Nu ben ik het niet het type die bang is iets nieuws te proberen, dus toen vriendinnetje M. vroeg of ik mee ging naar een proefles buikdansen vroeg ik.
"hoeveel kost het?"
Helaas echte NL. dus eerst weten wat de kosten zijn.
Het was gelukkig gratis, en dus zit ik hier nu, in strak topje en wijde rok. Klaar om zo op de trein richting utrecht te tuffen om aldaar met mijn heupen en armen te gaan zwaaien. (vanavond volgt een update)
Het blijft wel bij deze eene keer. Utrecht vind ik toch wat ver, en ik heb het al zo druk.
Dus wees niet bang, ik ga geen snor laten groeien en ook alle andere beharing hou ik netjes in toom. Het is alleen plezier maken voor een avondje.
Mijn eerste one night stand!


Nou zoals beloofd hierbij een update.
Een one night is het en daarbij zal het blijven. Echt niets voor mij, buikdansen. 1 uur lang met je heupen schudden en rondjesdraaien en daarbij met je armen zwaaien. Dodelijk saai. Daarnaast voelde ik mezelf enorm voor lul staan en had niet het gevoel alsof ik er sexie uitzag. Meer een soort zoutzak die heen en weer wiebeld.
Schijnbaar vond de rest het wel leuk wnat iedereen lachte en was vol enthousiasme de hipdrop aan t uitvoeren, terwijl ik panisch probeerde te bedenken wat ik asl excuus kon gebruiken om langs de kant te gaan zitten.
Helaas, was dat ook geen goed idee. Maar beter meedoen en samen voor lul staan, dan als een loser aan de kant zitten.

Mijn nieuwe bril

Hier nog even een plaatje van de bril die ik heb uitgezocht. Niet zo heel bijzonder, maar gelukig hoeft dat ook niet. Hij is wel iets zeshoekiger dan dat hij hier lijkt, maar wel ongeveer het idee.

18-10 18:10
Nee!!!! Vanmiddag bij de opticien. Deze bril was te breed voor mijn hoofd en de neusbrug was te smal. Nu moet ik weer een nieuw montuur uitzoeken.

tikkie, jij bent hem.!

Ik kijk naar boven en zie een blauwe lucht. Hier en daar drijft een wit wolkje voorbij, maar niet genoeg om de zon tegen te houden die zachtjes mijn huid verwarmt. Ik voel hoe de warmte ervan door de bovenste laag van mijn huid heen prikt en mijn gezicht aan de rechterkant verwarmt. Grassprietjes kriebelen in mijn nek en bij mijn oor.
Met mijn handen naast mijn lichaam druk ik mezelf rechtop. en kijk over het grasveld uit. Langs de rand staan huizen, maar die worden voor een groot deel onttrokken aan het zicht door de bomen.
Dan zie ik jou. F. loopt op mij af en kijkt me stralend lachend aan. Zoals ik zo van hem gewend ben, straalt zijn glimlach door naar zijn ogen die daardoor ook gaan stralen.
Ik sta op en lach ook. Dan zie ik een uitdrukking over zijn gezicht schieten, ook eentje die ik goed ken. Het is namelijk een ondeugende glimlach die om je lippen speelt.
Hij steekt zijn hand uit en raakt heel snel mijn shirt aan. Ik voel hoe zijn vingers de stof licht aanraken en zich dan weer terugtrekken.
"Tikkie, jij bent hem!" roept hij terwijl hi zich omdraait en hard wegrent.Ik begin te lachen en zet de achtervolging in.
Ik ren zo hard ik kan, maar hij is veel sneller en duikt snel weg achter een boom. Ik ren er achteraan maar achter de boom staat hij niet. Een vreemde man kijkt me aan. Hij is heel donker gekleed en ik ken hem niet.
"Waar is F.?"
"Ik hou niet van je." Is de man zijn antwoord.
Hoewel het een vreemd antwoord lijkt op mijn vraag besef ik dat het wel het juiste is.

Als ik mijn ogen open zie ik hoe zonlicht door de kieren van mijn gordijnen mijn kamer binnen probeerd te dringen. Ik voel hoe de warme dekens zachtjes om mijn lichaam liggen en deze verwarmen.
Ik draai mijn hoofd weg en wil het liefste heel hard huilen, maar ik kan het niet. Ik heb geen tranen meer.
Het was maar een droom, maar de pijn blijft.

Ik mis je zo.

Schaamte

Gister wezen stappen in mijn oude vertrouwde kroegje Q.
Was er al tijden niet meer geweest dus zeker weer eens gezellig. Nu ik weer vrijgezel(lig) ben is het natuurlijk weer tijd om jongens achterna te jagen.
Niet dat ik dat hiervoor niet deed, maar nu mag ik er ook echt werk van maken.
Gister was jammerlijk genoeg een megaflop. Ik raakte in gesprek met een geweldig leuke gozer. Echter na wat informeren bleek hij een vriendin te hebben. Balen!!!

Toen hij weg was vroeg ik dus in uiterste wanhoop aan vriendinnetje C. "kan je voor mij niet precies zo een jongen vinden, maar dan zonder vriendin?"
Tot mijn verbazing reageerde C. met een "OK" en vervolgens dook ze het feest gewoel in om vervolgens doodleuk 10 seconden later met een gozer op sleeptouw terug te komen.
"Asjeblieft, vind je hem niet lief?"
Ik geloof dat ik nog nooit zo knalrood geweest ben.
"Ik meende het niet serieus!! wat moet ik met die gozer?"
"Ik vond hem wel knuffelbaar."
Om het nog erger te maken staart de gozer in kwestie mij schaapachtig aan en zegt. "Ben je zo desperate dan?"

De schande!!! Ik heb me denk ik in tijden niet meer zo geschaamd. Tussenhaakjes moet ik er bij toevoegen dat ik het gebaar van C. wel kon waarderen, ze is wel lief.

Wanneer hebben jullie je voor het laatst vreselijk geschaamd?

Brilieoot!

Vandaag ben ik wezen winkelen. En nee, niet voor kleding. Ik ben wezen brillen shoppen.

Gister was ik bij mijn contactlens specialist. Alleraardigste man. Ik had al 3 weken last van mijn ogen. Het bleek gelukkig te gaan om vieze lenzen. Een nieuw setje en ik kon er weer tegenaan. Echter niet zonder een waarschuwing.
"Je zal wel de komende weken af en toe je bril moeten dragen."

Probleem!!!
Ik heb namelijk alleen een hele oude bril. Die allang niet meer de goede sterkte is en van ellende nog net niet uit elkaar donderd. Dat betekend dus een nieuwe kopen.
Veel keus heb ik daar niet in. Het is of nieuwe bril of nieuwe ogen. en aangezien die van de tweede soort erg schaars zijn (en vermoedelijk erg duur) ga ik dan toch maar kijken voor een nieuwe bril.

Ik geloof dat ik zo een beetje elk montuur uit de hele winkel wel op mijn neus heb gehad. Van braaf tot uitdagend. van dikke montuurtjes tot ellegant gepunt. Uiteindelijk bleek toch dat bril nr. 6 de leukste was.
We waren inmiddels denk ik een uur verder. Over het passen van kleding doe ik niet eens zo lang!!
Nu moet ik volgend weekend terugkomen, want ze moeten mijn ogen opmeten en dat kan alleen als ik in de ochtend geen lenzen in doe.

Dus als je volgende week iemand met blindegeleide hond over straat ziet zwalken richting de winkelstraat dan heb je kans dat ik het ben op weg om mijn nieuwe bril te laten aanmeten.

Brand!!!!!

Normaal gesproken moet je schrikken van een brandalarm op je werk. Je kijkt dan je teamleider aan en rent naar buiten toe. Veilig van de vlammen die al uit de ramen likken.
Echter de reactie die het brandalarm op mijn werk uitlokte was een van onverschilligheid. Onvestoorbaar werden klanten geholpen en liepen mensen met kopjes koffie over de gang. Ik zelf zat met mijn benen omhoog in de relax ruimte te genieten van mijn welverdiende kwartietje koffiebreak. Geen moker die me van mijn plek kon rammen.
Pas toen de 5 brandweermannen geheel bepakt en bezakt, met gezichtmaskers en brandblussers in de hand binnen kwamen stormen uit een loeiende sirene wagen (de brandweer zit om de hoek, lopen was waarschijnlijk sneller) volgde ik hun bevindingen op de voet.
"Ik ruik nog niets, zal wel niet erg zijn." was de reactie van en collega

Eindelijk stopte het hersenpijnigende geloei van de sirene en doofde de oogverblindende zwaailichten. Als ik op mijn gemakje inlog in het systeem lees ik nog net een email berichtje.

"GEEN PANIEK!!!!!. Er is niets aan de hand. Er stond een prullenbak in de fik op de tweede verdieping."

Verbaasd kijk ik om me heen. Vreemd ik denk niet dat er 1 seconde paniek was. Ik vermoed eerder dat mocht er ooit brand zijn, dat toch ff heel duidelijk verkondigd moet gaan worden, anders rent niemand gillend naar buiten en zal het eerder worden gezien als een gezellig bedrijfsuitje.

Lekker weertje, he chirurg?!

Ik hoorde zo een grappig verhaal gister.
P. had een operatie gehad. Voor deze operatie heeft hij een ruggenprik gehad. Nu ben ikzelf maar 1 x geopereerd en dat was aan mijn ogen. Dat is dus zoiezo algehele narcosse, maar ik zou echt geen ruggenprik willen.
Maar goed P. kreeg die wel. Hij zat op de operatietafel en voelde een klein prikje. Vervolgens lag hij daar. Het scherm werd opgetrokken en de operatie begon. Ondertussen babbelde de zusters en chirurgen gezellig met hem.

Chirurg: "Jeetje we boffen wel met het weer dit jaar."
P: "Jazeker, nog heerlijk weer voor Oktober."
Chirurg: "Mag ik de scalpel, Marie." tegen P. "Ja, ben ook blij met deze nieuwe operatie kamers, eindelijk een beetje daglicht."
P: "Kan je ook nog van het weer genieten."
Chirurg: "Kees, wat doen we met die ader? Ik weet niet hoe we daar omheen moeten werken, wat denk jij?" tege P. "ja, dat is zeker waar."
Chirurg kees: "Ik zou daar wat wegsnijden en dan kan je hem zo een klein beetje lichten. Dan zal je er mooi omheen kunnen snijden."
Chirurg: "Kan je me dan helpen en dit even vasthouden?" Tegen de zuster. "Ga je dit jaar nog skieën met je vriend?"
Marie: "Denk het niet."
P: "Wij gaan ook regelmatig skieën. Heerlijk is dat."
Chirurg Kees: "Denk niet dat je dit jaar gaat skieën, haha."

Natuurlijk weet ik niet of het gesprek echt zo is gegaan. Maar het idee dat je daar ligt te kletsen over het weer, terwijl de chirurgen overleggen over hoe ze het beste je been kunnen ontleden lijkt me wel heel bizar. ik moest er in ieder geval om lachen.

Sterkte P. Wordt snel beter!

Rituëlen

Iedereen heeft van die kleine rituelen. Van die kleine dingetjes die je altijd doet, soms omdat je het anders vergeet, of omdat je anders iets kwijtraakt.
Wat de meeste mensen niet weten is dat ze het vaak ook doen omdat het prettig is. Het uitvoeren van een ritueel geeft je namelijk ene gevoel van geborgenheid en vertrouwen.
Een van mijn rituelen is dat ik als ik thuis kom mijn sleuels op de kapstok hang, mijn jas ernaast, dan loop ik de kamer in en dump ik de post op mijn eettafel. Ik druk mijn muziek aan en zet de computer aan. Vervolgens lees ik mijn post door terwijl de computer opstart. Uiteindelijk lees ik dan mijn emails. Wat ik daarna doe hangt af van hoe laat het is en wat ik die avond moet doen.
En een ander leuk ritueel is een familie ritueel. "Sinterklaas"
Met rasse schreden komt sinterklass alweer dichterbij. En dan is het natuurlijk feest. Want sinterklaas betekend surprise tijd. Gedichten maken, knippen en plakken en uren door de winkelstraten struinen opzoek naar het perfecte kadootje van 15 euro.
Nu is dit jaar nog geen trekking geweest van de lootjes. Maar als ik me niet vergis, zal dat niet lang meer duren. En dan? Dan mag ik mijn hoofd gaan pijnigen over een nog leuker of betere surpise dan de leukste van vorig jaar.

Nooit meer

Nooit meer in jou lieve armen,
Nooit meer samen dikke pret.
Nooit meer lachen om een grapje,
Nooit meer samen in 1 bed.
Nooit meer delen in onze gevoelens,
Nooit meer jou kussen in mijn nek.
Nooit meer s'avonds laat gaan slapen,
Nooit meer doen wij samen gek.
Nooit meer zal ik jou omhelzen,
Nooit meer jou plagen voor de seks.
Nooit meer jou lippen op de mijne,
Want je bent namelijk mijn ex.

Ik zal je eeuwig blijven missen,
maar 1 ding mis ik nog het meest.
Dat is jou verpersoonlijking,
en de liefde die is geweest.

geurtjes

Ik leef voor 50 % van de tijd in andere mensen hun geurtjes.
Ik denk dat de meeste van jullie nu ongeveer zo gaan.

???????????????????

Daarom een korte toelichting. Mijn huis heeft alleen natuurlijke ventilatie. Dat zijn dus een hele zooi luchtroosters door mijn huis heen en een zootje ramen. In de winter ga je natuurlijk niet je ramen open zetten, dus moet je het doen met de roosters. het vervellende is, is dat de roosters door 1 centrale pijp dwars door de flat heen gaan. Beter gezegd, als mijn onderburen knoflook eten, ruik ik het de hele nacht in mijn keuken. Maar ook andere dingen die (laten we zeggen) *ruiken* kom ik tegen. Zo rook ik laatst het hondenvoer dat aan de twee allerschattigste hondjes van de onderburen werd gegeven. Lekker als je staat te koken.

Gelukkig is het niet al te erg, en concentreerd het zich vooral rondom mijn keuken. Daarbij woon ik op de tweede. Moet je je voorstellen hoe het ruikt op de 5de verdieping? :S

Vakantie!!

ALoha!!!

Ik ben weer thuis vanuit het zonnige Limburg. Jazeker zonnig! Het was gewoon heerlijk weer!! 20 a 21 graden.
Daarnaast heerlijk in Maastricht en Valkenburg rondgestapt en lekker gegeten.

Even kort toelichten. Vrijdag aankomst, eten, lopen in Gulpen, terrasje, nog meer lopen en toen slapen. Niet erg goed geslapen, maar volgende dag weer vroeg op. Maastricht in, Markt, Vrijthof (was kermis), kerkjes kijken, oude vestingswalen bekijken, grotten bezoeken en weer terug lopen naar station. Al met al 6 uur gelopen die dag (Help) Vervolgens Gourmetten en hup weer naar Maastricht, lekker feesten in "Celebration". half vier thuis, lekker slapen. Dit keer als een blok geslapen, maar ja, half tien er weer uit op weg naar valkenburg. Ruine bezocht en de rest lekker terrasje hangen. En toen was t tijd om met de trein naar huis te gaan. 2,5 uur treinen en nu zit ik thuis te wachten tot mijn oventje lekker warm is voor mijn stokbrood en dan ga ik een soepje eten.

Ik ben kapot, heb geen spierpijn (wonderlijk genoeg) en heb een leuk weekend gehad. veel beter dan verwacht in ieder geval. Nu moet ik morgen om 9 uur weer beginnen met werken en wil ik eigenlijk niets liever dan gelijk mijn bed induiken. Helaas is dat niet mogelijk. (Tenzij ik morgenochtend graag om 6 uur wakker wil worden)

Hoe was jullie weekend verder???

Limburg

Morgen vertrek ik naar Limburg. Woeehoee!!
Zondag kom ik terug.
Ik heb er onwijs veel zin in. Ga lekker meeliften op de kosten van de ouders van mijn vriendin. Zaterdagavond gaan we gourmetten en rest van de tijd gaan we feesten en relaxen!!

Jeeehhhh!!!!

Wens me maar veel succes en plezier. En tot zondagavond.

Liefs,

Gwendolin

Afspraak is afspraak

ALs ik ergens niet tegen kan, dan is het wel mensen die hun afspraak niet nakomen. Afspraak is afspraak.
ALs je iets afspreekt heb je toch in ieder geval het fatsoen om ff af te bellen als je niet kan???
Dan laat je toch niet de persoon in kwestie achter je aan bellen of sms-en om te kijken waar je nu blijft?
Ben ik nou een van de weinige die is opgevoed met dit goede fatsoen? Of maak ik me nu weer vreselijk druk om iets wat erg onbelangrijk is?

Ok, dit is een stukje met de meeste vraagtekens ooit, denk ik?

stokjes II

Het is nu officieel. Ik hou niet van noodels met kerrie smaak....

bleegghhh..

Stokjes

Zo....
Tevreden neem ik plaats achter mijn pc-tje. Even kijken of ik nog mail heb. En natuurlijk even mijn blog en die van andere nakijken.

Ondertussen lepel ik noodels naar binnen, want ik heb honger. Ik was vanavond om 20:20 klaar met werken en daarna ben ik gelijk naar sporten gegaan, geen wonder dat ik honger heb.
lepelen kan ik het trouwens ook niet noemen. Ik eet mijn noedels namelijk met stokjes.
Heerlijk vind ik dat, eten met stokjes. Waarom weet ik nog steeds niet, maar ik vind het gewoon veel leuker dan met mes en vork.
Noodels zijn daar uitstekend voor.

zoo.. Nog ff verder lezen en dan plof ik op de bank. Morgen heb ik weer avonddienst.

Foto's

Ik heb hele bergen foto's liggen. Sommige zijn al ingeplakt, maar een groot deel nog niet.
Nu had ik het leuke idee om een paar foto's te nemen en deze in zwart wit te laten afdrukken om in mijn woonkamer neer te zetten.
Echter wat ik me niet besefte, is dat het wel ontzettend moeilijk is om een mooie foto uit te zoeken hiervoor.
Ze zijn namelijk allemaal niet goed genoeg. En moeten ze een bepaald thema aanhouden? Of neem ik gewoon die vier leukste, of de vier liefste? Of alleen maar familie? Of juist niet, en alleen maar landschappen. Of zal ik alleen maar beestjes nemen?

HELP!!!!!
Ik weet het niet meer.....
Ik heb er wel een paar die ik leuk vind. Maar zullen die ook wel leuk zijn in zwart wit? Straks zijn ze heel erg lelijk in zwart wit. En eigenlijk passen ze helemaal niet bij elkaar.
Help....

Ik ga nog ff verder spitten denk ik, want ik weet het nog steeds niet.

Lui...

Ik zit nu achter mijn pc-tje. Deze staat op een tafel. Ik zit op een stoel, een beetje schuin want dan kan ik met mijn benen over elkaar zitten.
Op mijn neus staat een bril, want ik had geen zin om lenzen in te doen. Ik heb een broek en shirt aan van zachte stof met snoopy erop.

Ik zit in mijn woonkamer. Hierin staan 2 bankjes een tv/video/dvd een boekenkast een salontafeltje een paar planten en op dit moment een droogrek met kleertjes.
Ik heb twee grote ramen en een balkondeur in deze kamer. Het ene raam kijkt uit op een soort van parkje met daarachter woonhuizen, maar voornamelijk zie ik 1 grote boom waarbij de bladeren worden verlicht door de zon.
Aan de andere kant zie ik ook een boom, maar die staat aan een weg. Hierover rijden met regelmaat wat auto's en fietsen. Sommige rijden de parkeerplaats op van de bouwmarkt, die recht voor mijn deur ligt, het is namelijk koopzondag en daar moet je gebruik van maken. Af en toe zie je mensen de bouwmarkt verlaten met een heleboel spullen onder hun arm.
Ik grinnik, want ik zit hier in mijn pyjama en ik ben heerlijk lui.