Gelukkig Nieuwjaar!!

De laatste dag, de laatste uren, de laatste minuten, de laatste seconden.

De klok tikt af..........

telt u mee?

3.....
2.....
1.....

Gelukkig nieuwjaar!!!!!!

Een verborgen boodschap

Sneeuw!!!

Overal ligt er sneeuw. Nu ben ik eigenlijk best een enorme koukleum, maar sneeuw vormt geen enkel probleem. Die dikke witte laag is namelijk prima isolatie materiaal. En als het sneeuwt is het meestal niet echt heel erg koud. Het leukste is nog hoe het zachtjes knerpt onder je schoenen. crunch... crunch.... geweldig!

Zo bij de eerste sneeuwvlokjes krijg ik altijd spontaan zin om een sneeuwballen gevecht te houden of sneeuwpoppen te gaan maken. Echter helaas... Ik moet gewoon werken.

Niets vrolijk spelen in de sneeuw, maar 's ochtends vroeg op mijn fietsje naar mijn werk. Wel mooi dat je dan de witte laag nog onaangeroerd ziet liggen, terwijl de stilte zachtjes doorklinkt in de straat.

Nu kreeg mijn speelse kant toch nog een beetje de overhand gisteravond. Toen ik namelijk naar mijn huisje fietste kwam ik langs een vriendin, waarvan ik wist dat zij die avond aan het werk was. Ik besloot voor haar een boodschap op de drempel van haar huis te schrijven in de zachte witte massa.

'jess is een muts x Gwen'

Nouja. Niet zo verborgen dan.

Pluizig

Vandaag voelde ik me nogal pluizig. Niet van dat pluizige zoals die sesamstraat figuurtje, of zo pluizig als een wollen trui. Maar pluizig, alsof er iemand een grote pluk katoen in mijn kop had gestopt en er vlug was vandoor gegaan met het belangrijkste gedeelte van mijn hersenen.
Alles wat er gebeurd en alles wat je doet stuitert zachtjes tegen de buitenkant en wordt weer terug gekaatst. Teksten ontgaan je, en je hebt het gevoel dat je slaapt, in plaats van zit, praat of luistert.
Stel je voor mijn hoofd als de grote knop van een katoenplant. Daar kan je niet zoveel mee.

1 voordeel heeft het wel. Iedereen kan alles tegen je zeggen die dag, en een uur later weet je het al niet meer. Ze kunnen boos op je zijn, ze kunnen je hun liefde verklaren, ze kunnen je al hun geheimen vertellen, maar alles wordt net zo hard weer afgestoten. Handig, maar ook lastig. Morgen ga ik voor het waterhoofd! Dat klotsende geluid werkt stimulerend!

Voelt u zich ook wel eens pluizig?

Nieuwe Blogskin!!!

Jaja. Jullie zien het. Gwennus haar blog heeft een nieuwe uiterlijk.
1 maand hard werken, en dit is het resultaat.
Ik zou zeggen geniet er even van. Ik vind hem mooi geworden. Ik hoop jullie ook.

Zuster! heeft u een kopje thee?

Omdat ik wat dagen heb gemist, hierbij nog een blog van vorige week. Die hadden jullie nog tegoed.

'De' jongen was afgelopen vrijdag bij mij. Onfortuinlijk genoeg was ik toen geveld door ernstige griep en koorts. Als je rillend in bed ligt, niet in staat bent om verder dan de kamerdeur te lopen, zweet, je haar door de war zit en moet overgeven, heb je liever niet dat een toekomstige lover je zo ziet.
Echter er was geen redden meer aan. Daar lag ik dan, in mijn bedje. De deken hoog opgetrokken en nog een extra deken er overheen.
'Kan ik iets voor je doen?'
Ik schud me hoofd en kreun even omdat mijn hele lichaam pijn doet. 'Als je wilt mag je gaan hoor. Je hoeft echt niet bij mij te blijven.'
Hij draait heen en weer op zijn plek. 'Ik ga een sigaretje roken.'
Als hij wegloopt ben ik er van overtuigd dat hij de deur uit is, maar dan hoor ik de balkondeur klappen. Hij hurkt naast mijn bed en vraagt nog een keer of ik wat nodig heb.
Ik ontken weer en deel nogmaals mede dat hij echt niet hoeft te blijven. 'ik ben toch niets waard en anders wordt jij ook ziek.'
'Ik word niet ziek. Ik ben op een verkoudheid na, al jaren niet meer ziek geweest.'
Hij kijkt naar me terwijl ik dwaal tussen mijn koortsdroom en een zwetende rillend waken. Zachtjes pakt hij mijn hand. 'Je bent gloeiend heet.'
Ik lach. 'Ik heb het anders verdomde koud.'
Dan kruipt hij over me heen en gaat naast me liggen. Op de een of andere manier is het een geruststellend gevoel dat hij daar naast me ligt.
Als ik na 30 min 5 keer ben wakker geschrokken gaat de telefoon. Omdat de ibuprofen is aangeslagen kan ik opstaan en naar de woonkamer lopen. Later sleep ik ook mijn deken erheen en plof op de bank. Hij gaat tegenover me zitten.
'Wil je een kopje thee?'
Ik knik.
'Kan ik nog wat voor je doen?' Vraagt hij als hij de thee neerzet. 'Maar niet de afwas ofzo.' Grinnikt hij.
'Nee, echt niet, je mag echt gaan. Je hoeft niet te blijven.'
Weer blijft hij zitten en valt stil. Na ene tijdje begint hij te praten. Ik blijf stil liggen en sluit mijn ogen. Af en toe voeg ik wat toe aan zijn woordenstroom.
Even later besluit ik een film aan te zetten. Na de film praten we nog wat. Dan gaat zijn telefoon.
'Ik moet gaan.'
'Je mocht van mij allang weg. Ik snap niet dat je er nog steeds bent.'
Hij haalt zijn schouders op. 'Netjes opgevoed.' Dan pakt hij zijn jas, geeft me een kus en aait over mijn wang. 'Wordt snel beter.' en weg was hij.

Hij heeft alleen die dag thee voor me kunnen zetten. Ik vond het zo ontzettend lief. Jammer dat hij me zo heeft gezien. Niet bepaald het idee van een leuk toekomstig vriendinnetje, een meisje rillend en zwetend in bed of met haar hoofd boven de toilet. Maar het was wel ontzettend lief.

Ziek...

Hou was jou kerst??
Wil waarschijnlijk heel blogland van elkaar weten. Nou over die van mij kan ik vrij kort wezen.
Ik was namelijk ziek. Vandaar ook het abrupte einde aan mijn dagelijkse blogwerk. Donderdagnacht begon het. Ik kon niet slapen en had het koud. Mijn hele lichaam trilde. En het hield niet op. als ik dan eindelijk in slaap viel dan had ik koorstdromen. Ik lag te woelen, te draaien. Ik werd compleet gek. Wat moest ik doen? Alles deed zeer. Eerst wist ik niet wat het was, maar bij het dagen van het licht daagde bij mij ook het besef. Ik was ziek!
Nadat ik drie telefoontjes had gepleegd en een sms, om alle afspraken en mijn werk van die dag te regelen, viel ik uitgeput in de kussens.
De hele dag heb ik gedreven tussen een soort van zwetende rillende waaktoestand en een nachtmerrieachtige slaaptestand. Ook zaterdags zette deze trend zich door.
Wonderlijk genoeg belde mijn lieve mama. Toen ze hoorde dat ik ziek was, spoede ze zich naar mijn huis en bood me aan bij hun te mogen zieken.
Eigenlijk hadden ze het liefste gezien dat ik daar de rest van het kerst weekend zou blijven, maar ik stond erop toch thuis te slapen.
Nu aan het einde van kerstdag twee voel ik me eindelijk weer wat beter.

Dat heb ik dan natuurlijk weer... Ik ben tijdens kerst ziek... Als dit niet onder de catogorie mutsmomenten valt, dan weet ik het ook niet meer.

Tegenstrijdig

Hoeveel redenen kunnen jullie bedenken dat iemand die je twee dagen eerder nog *waarschijnlijk* alle signalen geeft dat hij je erg leuk vind. Nu niets meer van zich laat horen, en niet reageerd op je smsje. snik......
Helaas de romance is wel gelijk weer over.

Dit wilde ik eigenlijk schrijven, toen mijn telefoon rinkelde. Ik schrik me een ongeluk. "Sorry, dat ik zo laat pas reageer."
Jehhhhhhh!!!!!! mag ik even een vreugde dans doen. Ben ik een domme muts. Ik moet ook niet verliefd worden, dat is slecht voor me. Volgens mij is mijn bloeddruk 20 keer hoger, mijn humeur maakt enorme pieken en dan weer mega dalen en ik heb het concentratie vermogen van een goudvis. Help!

Hoezo stemmingswisselingen? Ik heb nergens last van?!

De massage

Ik zit achter mijn pc. het klokje tikt. Ik kijk naar de klok in het hokje van Windows. Aahhh 21:03. Het is negen uur geweest en hij is er nog niet. Wat als hij nu niet komt? Wat als hij toch niet durft. Stel dat het tegenvalt? Ik kan wel honderd ramp scenario’s bedenken. Maar durf even niet te geloven dat het ook daadwerkelijk goed zal gaan.

4 over. Ok, neem ik mezelf voor. Als hij er om 15 over nog niet is, dan mag ik hem bellen om te vragen of hij het kan vinden.

Terwijl ik probeer te denken aan het scherm voor me drijven beelden van afgelopen zaterdag mijn hoofd weer binnen. Zijn haar, zijn ogen, de kriebls in mijn buik zijn niet te harden.

De bel gaat. Ik spring van schrik van mijn stoel af en kijk op het klokje. Dat kan hem niet wezen, de deurbel gaat en niet de zoemer van beneden. Hoe kan hij nu binnen zijn gekomen. Ik ren de gang in. Ahh, het spionnetje! Stiekem druk ik mijn oog tegen het kijkgaatje aan, er staat echter niemand. Ik zie een beweging aan de zijkant van de deur. Er zit niets anders op dan de deur open te maken.

Als ik de deur opentrek zie ik hem. Mijn hart slaat een slag over. Nonchalant staat hij tegen de deurpost geleund en kijkt me lachend aan. Het zou zo een stukje uit een film kunnen zijn.

"Hallo! tijd niet gezien" roept hij vrolijk.
Daar staat hij dan. Nu ben ik helemaal nuchter, geen opzwepende muziek of alcohol om mijn hersenen te bedwelmen. Gewoon hem. Ik voel me ongemakkelijk, maar de automatische piloot lijkt over te nemen.

"ja, inderdaad ontzettend, wat hebben wij elkaar al heel lang niet gezien." Het sarcasme druipt er vanaf.
Hij lacht nog eens en ik kijk naar de gang achter me. "Uh, kom binnen."
Als hij naar binnen loopt kijkt hij eens rond. "Welkom to My humble home." Zeg ik.
"Your?"
Ik knik. Zijn glimlach is nog iets breder. "Gaaf."
Ik bied hem wat drinken aan en we gaan zitten. Ik op de ene bank, hij op de andere. Schaapachtig kijken we elkaar aan. Het gesprek begint eigenlijk vrij gemakkelijk. Er vallen geen ongemakkelijke stiltes, geen rare wendingen. Alles loopt goed. Meer dan genoeg om met elkaar door te praten.

De gedachten speelt door mijn hoofd. Ik zal het hem nu toch moeten vragen. Daarvoor is hij ten slotte gekomen. Er valt even een stilte waar ik hem aankijk en al mijn moed moet verzamelen om hem aan te spreken.

"Ik krijg nog een massage van je."

Zo begon de avond. Uiteindelijk hebben we als kat en muis 4 uur om elkaar heen gedraaid, voor er iets gebeurde. Daarna was het ook niet meer te houden. Het was jammer dat ik vanochtend weer vroeg moest werken en hem uiteindelijk om kwart voor twee mijn huis uit moest zetten. het viel vandaag wel mee op mijn werk. ik was niet heel erg moe. Maar denk dat ik vanavond wel lekker vroeg ga slapen. Hoe het verder gaat dit verhaa, dat blijft nog eveneen mysterie, maar dat maakt het juist leuk.

geen tijd....

Help..... waarom heb ik geen tijd...
waar is mijn tijd. ik heb nog 5 min en dan moet ik als een gek maken dt ik wegkom.

aaahhhh.... vandaag heb ik het dus druk. Morgen horen jullie wel hoe het was.

nu ga ik heel snel mijn laarzen aantrekken en als een gek naar mijn werk terwijl ik mijn bammetje in mijn keel duw.
haast haast haast!!!

Gesnapt!

Vandaag heb ik mijn hoogvliet zegeltjes weer braaf ingeleverd. Niet bij de hoogvliet, maar bij collega M. Voor de mensen die niet weten wat hoogvliet is. het is een supermarktketen die qau prijs redelijk goedkoop is. Op de kassabonnen kan je zegeltjes sparen voor gratis producten. Collega M. is tegenwoordig de grote inzamelpot op ons werk. Dat kwam namelijk zo......

M. loopt door de hoogvliet. Hij doet boodschappen nog net voor hij moet gaan werken. Hij rekend af bij de snelkassa. Dat is handig want die bonnen zijn langer en zo heb je dus meer zegeltjes.
Als hij betaald heeft kijkt hij naar de bon. Als hij bijna geprint is, geeft hij een rukje waardoor de bon nog wat langer wordt en hij nog net een extra zegeltje kan meepikken.
"Wat doet u nu, meneer?" vraagt een enigszins geïrriteerde verkoopster. "dat mag niet hoor!"
M. haalt zijn schouders op. "Ach mevrouw, dat is toch niet zo erg. Het gaat om een zegeltje."
"Nee, dat mag echt niet, dat is fraude."
M. kijkt de verkoopster verbaasd aan die de filaalmanager erbij roept.
De man pakt hem hardhandig bij de arm en neemt hij mee in een kantoortje. Hij pakt de telefoon.
"Kun jullie zo snel mogelijk komen, dank u." kwaad kijkt hij M. aan. "Weet u wel dat dat fraude is."
M. is geshokeerd en in de war. "Maar het gaat maar om een zegeltje."
De filaalmanager snuift. "Wat als al onze klanten zich zo zouden gedragen. Dit kunnen we niet tolereren. De politie komt eraan."
Nu rolt M. bijna van zijn stoel. Dat kan toch niet waar zijn. Maar ja, even later komen de agenten in hun stoere zwarte jassen en broeken en pistolen aan hun zijde het kantoor binnen en hijsen M. van zijn stoeltje. Na een kort overleg met de manager wordt M. in de politieauto gedrukt en met zwaailichten naar het bureau gevoerd. In het bureau wordt hij in een klein wit kamertje gestopt met en klein raampje hoog bij het plafon en een koude ijzeren deur.
"trek je schoenen uit en haal je riem uit je broek."
Gehoorzaam haalt M. de riem los en trekt zijn schoenen uit. Ongelukkig hijst hij zijn broek iedere 10 seconden op omdat deze nu afzakt. Een agent fouleert hem nog en gooit dan de deur dicht.
M. kijkt het kamertje rond. Er staat een hard bed met wat stoffige dekens waar hij op gaat zitten. Hij kan het even niet bevatten wat er is gebeurd.

Een hele tijd later opent de deur weer. "Je mag gaan." M. krijgt zijn bezittingen weer in zijn handen gedrukt. snel gespt hij zijn riem om en trekt zijn schoenen aan. De agent kijkt hem nors aan. "Je komt er vanaf met een waarschuwing voor poging tot fraude, maar als je nog een keer met ons in aanrakng komt, dan komt het op je strafblad."
Dan staat hij buiten. De zon schijnt warm, maar toch heeft hij het koud, diep van binnen. Het besef groeit langzaam dat hij aan de andere kant van de stad is en dat hij naar het werk moet lopen.
SHIT...... Wat een kutdag.

Toen dit verhaal ons ter oren kwam op het werk, is er een soort actie begonnen. Iedereen die boodschappen bij de hoogvliet deed schenkt zijn bon aan M. Gemiddeld heeft hij nu iedere week 10 volle kaarten. 10 gratis producten. Toch geen slecht einde dus.... Mischien moet ik me ook maar eens laten oppakken ;)

zaterdagavond rijm

Gisteren ging ik stappen,
Gisteren heb ik gedanst.
Gisteren heb ik gepraat,
en heb ik met die leuke jongen, de hele avond gesjanst.

Gisteren heb ik gelachen,
Gisteren heb ik een deal gemaakt.
Gisteren heb ik voor het eerst bier gedronken,
en heb ik na een glas besloten, dat bier vies smaakt.

Dinsdag komt hij langs
Dinsdag komt hij zijn dealtje na
Dinsdag brengt hij massage olie
en mogen jullie gokken, wat ik met hem doen ga!

Achtbaan.

Een droevig kijkend vrouwtje, een arrogante klootzak een kunstzinnige romanticus en een grote harige aap. Dat waren de kern elementen van King kong afgelopen woensdag. Het was geen geweldige film. Maar zeker ook geen slechte. En het is altijd beter dan thuis zitten.
Verdriet, liefde, angst en medelijden volgde elkaar in rap tempo op. De emotionele achtbaan. Pas op! weer een kurkentrekker jongens, hou je vast! Iehhhhh!! weer een looping! ahh!!!! oh oh, steile afgrond!

King kong, als je hem denkt te willen gaan kijken. doe het dan. Wil je niet. Blijf dan vooral thuis.
leuke film, soms wat ver gezocht, maar ik ga ook niet voor de realiteit naar de bioscoop. Ik ga voor de achtbaan! Is weer goedkoper dan six flags.

Quote!

nadat ik mijn vinger heb open geschaafd......

' Hoeveel liter bloed heb je eigenlijk?'

'5 liter.'

'Wat? zo weinig!'

Hockeytutje.

'Jij lijkt me nu echt een hockeytutje.' zei een collega gister tegen mij.
Een WAT??
Het maakte niet uit dat hij erachter vermelde dat ik ook lief en spontaan was. het woord hockeytutje spookte door mijn hoofd alsof hij had gezegd dat ik een hoer was.
'Naja, een soort studentiekoos.' verbeterde hij zich nog.

Gek dat het woord hockeytutje zo beledigend kan zijn. Schijnbaar voel ik me enorm gekwetst door het woord hockeytutje. Waarschijnlijk omdat mijn voorsetlling van en hockeytutje is, een meisje met blond haar, blousjes en spijkerbroek en een oliliesjaaltje. Aangezien ik me zeker niet vind horen en deze catogerie ging ik altijd vrolijk in de veronderstelling dat ik dus ook niet tot deze categorie toebehoorde. echter niets is minder waar.
het woord studentiekoos maakte het niet veel beter. ander collega's voegde daar aan toe, rechtenstudentje en brave leerling.
Zowel het woord rechten, als het woord braaf gaven me koude rillingen. Brrr.... ik probeer schijnbaar heel hard te lijken op iets wat ik absoluut niet wil zijn! snap u t nog?

Ik ben een hockeytutje!
Waar is de blondeerspray, waar zijn mijn sjaaltjes, heeft iemand mijn hockeystick gezien!?
Morgen heb ik weer een wedstrijd.

All I want for Christmas is............. You!

Kerst........ Nieuwjaar....
wat een zoetsappig gedoe. Iedereen vrolijk en extra aardig. Kerstpakketen gaan naar de armen. Er worden boompjes opgezet, rijkelijk versierd met slingers en glinsterende ballen. Lampjes worden opgehangen in de raamkozijnen, kaarsjes worden ontstoken. Iedereen zit thuis gezellig met familie, of op bank knus met een rode wijn een filmpje te kijken. Met kerst word masaal de gourmetset weer uit de kast getrokken. men gaat op bezoek met familie die men normaal niet kan luchten. Kerstcd's worden uit de kast geplukt om met vrolijke klanken en rustige symfonien de avond te begeleiden.
En nieuwjaar is nog erger. Na het klinken van een glas champagne besluit de hele wereld masaal de wereld te vergassen om het nieuwe jaar in te luiden. Mileutop, schaf dat eens af!! scheelt een hele hoop vervuiling en schoonmaakwerk.
Kerst....... Nieuwjaar..... Nee, ik snap het niet.

Het is bijna kerst, ik wordt vrolijk van de lichtjes en lach nog eens vriendelijk naar de dakloze die voor de supermarkt staat. Hij weet niet dat we op het werk masaal geld aan het inzamelen zijn voor hem. Thuis heb ik mijn kerstboom versierd. ik heb al beloofd eerste kerstdag te gaan gourmetten met de familie. Ik heb wat liedjes gedownload om me tijdens het versieren van mijn huis op te vrolijken. Straks met nieuwjaar ga ik gapend kijken hoe alles de lucht in wordt geknald en bedenk mezelf dat het wel erg mooi is, al die lichtjes. Ik giet mijn kop nog eens vol en ga helemaal bezopen uit mijn dak op de dansvloer, om de volgende dag met een kater wakker te worden.

Kerst....... Nieuwjaar..... nee snappen doe ik het niet, maar toch doe ik mee. Maar ook al snap ik het niet, zou ik toch 1 kerst wens mogen doen? Zou ik Asjeblieft volgend jaar kerst en nieuwjaar een keer niet als single hoeven vieren?

Oorlogsslachtoffer

'AU!!! au, au, au!' Gil ik door de keuken.
Geschrokken komt J. kijken. 'Gaat het?'
Ik knik terwijl ik hard op mijn vinger zuig. Ik proef hoe de ijzerige smaak van het bloed zich mengd met mijn speeksel.
Ik moet al mijn wilskracht verzamelen om niet keihard te gillen van de pijn.
Voorzichtig haal ik mijn vinger uit mijn mond en kijk in afschuw naar het gat op mijn vinger. Half losje lapjes vel hangen er overheen en het is lelijk diep.
Wat nu?
Ik loop naar mijn kast en grijp er een doosje uit terwijl ik vlug mijn vinger weer in mijn mond steek. Echter met een hand krijg ik hem niet open.
'Zal ik helpen.' Verslagen geef ik het doosje aan hem en bedenk mezelf vloekend dat als ik een keer gewond raak ik niet eens mezelf kan helpen.
Voorzichtig plakt hij een veel te grote pleister over het gat. Op dat moment schieten er twee gedachten door mijn hoofd.
'Die pleister heeft echt geen nut, de wond is veel te diep.' en 'Ik ga echt niet naar het ziekenhuis!'
Toch laat ik braaf de pleister zitten terwijl ik de rest van de lasagna klaarmaak. Mijn vinger doet zeer, klopt als een gek en brand. Een klein stemmetje in mij probeert wanhopig te schreeuwen dat ik naar de EHBO moet omdat de wond bijna tot op het bot is, maar koppig duw ik die stem weg zonder er verder aandacht aan te geven.

De wekker gaat af en vlug zet ik hem uit. Een kreun ontsnapt. AU! wat doet die vinger zeer. Hij is dik, een beetje paarsig en klopt en brand. Ik kan hem niet buigen en alleen maar mijn hand aanraken zorgt er al voor dat ik in elkaar zak van de pijn.
Er gaan twee gedachten door mijn hoofd.
'Domme doos, je had naar de EHBO moeten gaan.' en 'Wat nu? Dokter of toch maar ziekenhuis?'
Stilletjes lacht er iemand in mijn achterhoofd. Zie je wel! ik had gelijk.

Nu zit er een braaf verbandje omheen met betadine, straks probeer ik het nog wat schoon te maken, met nog wat betadine en leg ik een nieuw verbandje aan. Gelukkig heb ik hele lieve collega's die wat meer verstand hebben dan ik, en die met alle plezier mijn vinger inzwachtelde.
Wanneer was u voor het laatst zwaar gewond?

Rust......

Vrijdag had ik eindelijk rust.......
Ik ging namelijk met Mo en Jess naar de sauna. Even een hele dag niets. alleen stoombaden, warme sauna's, zwembaden, bubbelbaden en ligbankjes. Een drankje in de hand en in de andere een krant.
Vrijdag mocht ik van mezelf even helemaal niks doen. Waarom niet? Omdat ik al weken mezelf voorbij loop aan alle dingen die ik wil doen. Dat druk druk druk, staat niet voor niets in mijn profiel.

ik zal het anders even toelichten.
maandag werken, meestal avond dienst dus pas laat thuis. maar daarna toch nog naar de sportschool of anders dan dinsdag.
Dinsdag idem maandag en dan wil er altijd wel iemand langskomen.
Woensdag werken, dagdienst maar ook daarna weer naar de sportschool.
Donderdag werken dagdienst en dan naar zingen
Vrijdag, werken, dagdienst en dan heb ik in de avond altijd wel wat. vrienden, ouders, huishoudelijk werkjes of bedrijfsuitjes.
Zaterdag, meestel opgeslokt door huishoudelijk werk en vrienden, stappen en mijn huis verder opknappen. (Ik heb gordijnen!)
Zondag, zeer afhankelijk, maar vandaag weer sporten toevallig en weer vrienden. en alles wat ik niet in zaterdag kon proppen.

Dan snap je dat na enkele weken best uitgewoond bent, zeker als je rekening mee houdt dat heel veel mensen ook nog op vrijdag en zaterdag dingen dubbel met je willen plannen. Moet je nog gaan keizen ook.
daarom was ik blij met eindelijk even die rust. even niets behalve het gezellige geklets en mijn eigen gedachten die al weer druk bezig waren met nieuwe plannen voor komende weken.

Komende drie weken ben ik weer volgeboekt. Wilt u nog wat afspreken met mij, dan verwijs ik u door naar Januari.

DE avond!

Gisteravond was DE avond.
Gisteravond was DE avond waar ik al weken naar uitkeek, die bijna elke week beter leek te worden. Gisteravond was DE avond waar ik zo vurig de afgelopen maanden naar heb verlangd.
DE gebeurde eindelijk. We misten nog een kleine schakel, maar verder klopte het. Een aaneenschakeling van alles bij elkaar, een glimp van de toekomst.

Het was in een woord geweldig. Beter nog dan ik me had voorgesteld. Het swingde, we leerden, we praatte. En eigenlijk ging het niet om de mensen, maar om de muziek. Dat klinkt grof, want de mensen zijn zeker belangrijk, maar de muziek...
Ik voelde het, in al mijn aderen, als een soort kloppend monster dat naar buiten wilde. Toen wist ik het, meer dan ik ooit eerder het heb geweten.

Ik wil hoe dan ook die band.Iik wil die drummer, ik wil die basist, ik wil alles!! en ik wil voornamelijk swingen, lol hebben en zingen. Keihard zingen en mensen laten springen en schreeuwen en dansen en swingen. En ook al zullen de mensen van gisteravond misschien niet terugkomen, ik zal samen met de pianiste ooit die band beginnen.

Voorlopig blijf ik oefenen op mijn zang, en heel misschien zijn we binnekort wel compleet. Heel misschien.....

Angst

Elke middag/avond als ik thuiskom van mijn werk ben ik bang. Heel erg bang. Ik draai het slot van het portiek open en met trillende benen rijdt ik mijn fiets naar de kelder. Deze stal ik in mijn box en dan loop ik naar boven.
Mijn trillenis zo erg dat je zachtjes de sleutels in mijn handen hoort rinkelen.
'Daar staat ie! dat enge ding.' Groot vierkant en wit. Verschillende nummertjes zijn erop geplakt. Ik heb moeite de juiste sleutel te vinden door het trillen van mijn handen. Dan steek ik hem in het slot en hou mijn adem in.
Als ik voorzichtig naar binnen gleur, ontdek ik de dikke krant en enkele witte envellopen.
Zachtjes laat ik mijn adem ontsnappen. Gelukkig... ook deze keer ben ik niet het slachtoffer geworden van wrede kindergrappen.

Ik weet niet waarom, maar ik ben doodsbang om mijn brievenbus te openen. Waarom? Omdat ik als de doods ben om daar een vieze hondendrol of een dooie muis tegen te komen. Ooit heeft iemand me zo een verhaal verteld. En ondanks dat ik in een buurt woon waar geen kinderen voor mijn deur spelen, ben ik er elk dag toch weer bang voor.
Domme muts!

Skype

Gister ben ik ontgroend. Het was geen zware test, maar wel een spannende.
Gister heb ik voor het eerst geskypet.
Ik heb namelijk van die alleraardigste goedheiligman een headsetje en een webcam gekregen. Dus die moesten van het weekend wel even uitgetest worden. Gelijk maar even uitgetest op een medeblogger. Zonder webcam dat wel. Want een klein beetje anoniemiteit wil ik wel behouden. (daarbij zag ik er gister ook niet uit, maar goed niemand die dat weet.)

Dat was even schrikken. denk je iemand en klein beetje te kennen, krijg je zijn echte stem te horen.
ieeehhhh eng!!!
Niet dat die stem nu zo eng was, maar wel een beetje gek. Onbewust vorm je toch een bepaalt beeld van iemand. en als die stem niet bij dat beeld past, is het toch wel heel raar.

Gelukkig heb ik deze ontgroening overleefd. Op naar de volgende uitdaging?

Hollywood!

Gister ben ik met een vriendin afgereisd naar Hollywood. We gingen met de auto, het was een uurtje rijden. Niet dat je nu denkt dat wij een supersonische auto hebben. Nee.... Deze hollywood lag toevallig in Rotterdam.

Nu heeft Rotterdam twee nadelen.
1. Ik ben niet erg bekend in Rotterdam
2. Er staat G*D geen wegbewijzering in Rotterdam.

Gelukkig konden we deze feiten met harde hand bestrijden.
1. We hebben een routeplanner (die zonder straatnaambordjes geen kl*t waard was)
2. Ik heb een redelijk goed richtingsgevoel.
3. Ik ben ooit eens 2 keer bij blijdorp geweest en wil het nu toevalig dat we daar vlak langsreden.

2 tegen 3. Je begrijpt dat we deze wedstrijd dus gewonnen hadden en uiteindelijk binnen een uur tijd de auto parkeerden in de garage.
'HmH' stond er groot op de met kerstlichtjes versierde buitenkant. Asl we in de rij staan valt de enorme etalage met bewegende ijsberen aan onze rechterkant wel op.
Ik sta een beetje zenuwachig heen weer te wippen op mijn voeten. Bij de deur staan een paar enge mannen, verkleed als..... Ja wat zijn het. Freaks is het jusite woord denk ik?

Eindelijk binnen Het is nog vroeg en lekker rustig. Na het halen van een muntjes en vervolgens een drankje gaan we op onderzoek uit. Of eigenlijk is expeditietocht een beter woord. Voor de mensen die niet bekend zijn met Hollywood, ze hebben 7!!!!! zalen, en dat is nog niet eens het meest erge eraan. Al die zalen zijn met allemaal verschillende trappen verbonden! We deden al een uur over het alleen maar uitzoeken over hoe we in elke zaal konden komen!
Nu hadden we al snel door dat we de onderste drie zalen konden laten liggen. Trance/dance, hardcore en R&B. Niet onze smaak. De bovengelegen zalen bevielen beter.
Nu is Hollywood niet alleen muziek, maar ook entertainment. Ik heb letterlijk mijn ogen uitgekeken. De grote zaal bevatte schraal geklede danseressen, een platform waarop je kon dansen en die vervolgens omhoog en weer omlaag ging en een show met figuranten en lasers. Daarboven was een balkon met diepe leren banken waarop je heerlijk kon relaxen en een lange kooi waar je in kon dansen.
In een andere zaal hadden ze ook een noviteit. Een grote ronddraaiende schijf. Ik denk dat ik nog net niet in mijn broek zeek van het lachen. Tientalle meiden verdrongen zich langs de rand van de schijf terwijl ze op deze wijze mechanisch langs de rijen jongens die stonden toe te kijken werden geshowt. Als dit geen vleeskeuring is!

Ik heb me moet ik zeggen enorm goed vermaakt, hoewel de muziek niet altijd helemaal mijn smaak was. (ik hou gewoon wat meer van rock) En de leeftijdgrens angstvallig laag lag (ik wist niet dat als je 14 was dat je dan al mocht stappen?) ga ik vast nog wel een keertje.

1 ding moet ik nog vermelden over de avond. Om half twee kwam ook de goedheiligman nog even in Hollywood op bezoek, samen met piet en rasta piet. Gedrieën vierde ze een feestje op het podium en sprongen op en neer op de klanken van 'I want to be a Hippy'. Ja, ja, ook sint weet hoe hij moet hakken en zagen!

sinterklaas avond,

Ook dit jaar deed sinterklaas huize Krogt aan.
Het werd een enorm gezelige avond! lachen dansen, zingen en playback, gedichten en surprises.
Mijn surprise viel in goede aarde, of eigenlijk, in verkeerde waardoor hij in goede viel.
Even kort toegelicht. ik had twee grote harige billen gemaakt met een thermometer. De ontvanger was nogal ziekjes geweest. Ze waren zo eng geworden dat ze erg grappig werden.
Zelf mocht ik een boksbal ontvangen, waar ik mijn agressie flink op mocht botvieren. En niet zomaar tegen een boksbal meppen. Nee! Een grote foto van JP Potter sierde de zak.
Een zak op een zak zullen we zeggen.
Verder was er nog de playbackshow. Welke ontzettend leuk en gezellig was. Grote artiesten zoals Marco Borsato, Fool's Garden en No limit kwamen voorbij.
Persoonlijk heb ik gekozen voor Queen 'I want to break free' Vooral de nep snor maakte het schouwspel erg eng.
Persoonlijk vond ik de uitvoeringen allemaal erg apart en uitermate leuk uitgedacht. Als afsluiter maakte de hele familie gebruik van de dansmat die het jongste lid van de familie had ontvangen. Een leuke afsluiter.
De geschenken van die avond kan je zien op de foto. en ook dit jaar wil ik weer zeggen;

Dank u, sinterklaasje!

Niet eerlijk

Zomaar een telefoongesprek met vriendin M.

"Heeft illigale nog gebeld?"
"Nope! hij had wel nog om 3 uur een sms gestuurd!"
"heb je nog wat terug gestuurd?"
"Ja, pas om 4 uur smiddags de volgende dag."
"Goed zo! Wat zei hij?"
"Dat ik mooi was en goed kon zoenen. en ik stuurde toen terug 'bedankt en insgelijks"
"Wat? heb je hem niet eens mee uitgevraagd??"
"Nee, waarom zou ik. Ik hoef helemaal niet zo nodig met hem uit."
"Wat!! dat is niet eerlijk!"
"??"
"Ik vond hem ook leuk. Ik zat alleen op de stier, en dacht 'kijk naar mij! hier ben ik!'. Maar toen ging jij met hem praten! Je móét hem uitvragen."
"hihi, alleen omdat het anders niet eerlijk tegenover jou is?"
"Ja! dan had je hem aan mij moeten geven als je hem alleen op zijn bek pakt en dan niet met hem gaat daten!"
"Ok, ik stuur morgen een sms."
"Goed zo!"

M. soms kan ik zo vreselijk om je lachen. Als je het wilt weten, ik heb hem gesmst, en zoals verwacht heeft hij nog niet gereageerd.

Hij heeft nog steeds niet gebeld of terug ge-smst. Ik wil nu eigenlijk hele hard roepen. 'Ik zei het toch!' maar zal het maar zachtjes fluisteren. Maar ik had wel gelijk.